به اعتقاد ویش وانات و کافمن (۱۹۹۹) حداقل از سه راه می‌توان به شفافیت رسید؛ الف) بهبود سازوکارهای (مقرراتی/ قانونی) مرتبط با افشای بیشتر و بهبود رویه‌های حسابداری به نحوی که کیفیت و قابلیت اتکای اطلاعات را تقویت نماید، ب) طراحی سازوکارهای ایمنی برای محدود کردن خطر اخلاقی از طریق افشای بیشتر، و ج) ایجاد نهادهای قانون‌گذار و سیاستگذار برای پرداختن به مشکلات اجتناب‌ناپذیر اطلاعاتی در بازارهای مالی.
افشای اختیاری اخبار خوب
بدون دریافت اطلاعات جدید پس از رویداد عمومی
منشأ چارچوب نظری افشای اختیاری بر مدل گروسمن و میلگرم[۵۰] (۱۹۸۱) استوار است. در این مدل فرض می شود که سرمایه گذاران همواره شرکت های با کیفیت افشای بالاتر را به بقیه شرکت ها ترجیح می‌دهند، از این رو سایر شرکت‌ها برای جلب اعتماد سرمایه گذاران مجبورند که کیفیت افشای خود را ارتقا دهند (عدم افشای اطلاعات توجیه ندارد) اما ورکچیا (۱۹۸۳) و دای (۱۹۸۵) هر کدام یک عامل اضافی به مدل مذکور افزودند تا بعضی شرکت ها موضوع عدم افشای خود را توجیه کنند. ورکچیا (۱۹۸۳) عامل هزینه های اختصاصی افشا و دای (۱۹۸۵) عامل بی اهمیت بودن خبر را، در نظر گرفتند. ورکچیا و دای، هر کدام با ایجاد تعادل بین دلایل افشا و عدم افشا، نشان دادند که مدیران ارزیابی خود از ارزش واقعی شرکت را با یک ارزش آستانه، مقایسه کرده و بعد تصمیم به افشا یا عدم افشای اطلاعات می گیرند.
در عمل این بدین معنی است که هنگام دریافت اطلاعات، مدیران بین دو قیمت سهام- قیمت در نتیجه افشای خبر و دیگری قیمت ناشی از عدم افشای آن- یکی را انتخاب می‌کنند. در زمان تعادل بین افشا و عدم افشا، ارزش آستانه، قیمت جاری سهام است. اگر انتشار اخبار، باعث کاهش قیمت جاری سهام شود، مدیران اخبار را حفظ می‌کنند. از این رو، همواره بعضی مدیران اخبار افشا نشده دارند. رویکرد تجربی این تحقیق، استفاده از یک شوک در قیمت سهام، برای بررسی واکنش مدیر به این تغییر، از طریق افشا یا عدم افشای اطلاعات است.
اخبار خوب ( بد ) به عنوان اخباری که قیمت سهام را بالاتر ( پایین تر ) از قیمت جاری سهام شرکت ، نشان می‌دهند، تعریف می شود. فرض می شود مدیران اخبار خوب را به سرمایه گذاران ارائه و اخبار بد را حفظ می‌کنند. هنگامی که یک شوک منفی به قیمت سهام وارد شود، بعضی از اخبار حفظ شده قبلی(که قبلاً، بر ارزشی پایین تر از قیمت جاری دلالت می‌کردند) اکنون با توجه به قیمت جدید سهام، اخبار خوب محسوب شده و در نتیجه افشا می‌شوند. اما هنگام یک شوک مثبت (افزایش قیمت)، احتمالاً مدیر اخبار حفظ شده را افشا نمی کند، زیرا در صورت افشا، قیمت سهام کاهش می‌یابد.
نمودار۲-۱ چارچوب نظری این مطالعه رویدادی را نشان می‌دهد. در زمان قبل از تغییر قیمت بازار (t0)، بعضی از مدیران از قبل دارای اطلاعاتی هستند که هنوز افشا نشده است. از آنجا که اخبار منفی حفظ شده اند، قاعدتاً قیمت بر اساس اطلاعات محرمانه مدیر [۵۱](Pmpi) باید از قیمت در زمان قبل از تغییر (P0) کمتر باشد. در زمان t1 در هر دو نمودار، قیمت بازار به P1 منتقل می شود. تابلو الف نمودار۱ یک کاهش وتابلو ب نمودار۱ یک افزایش در قیمت سهام، در نتیجه انتشار اطلاعیه سود و زیان، را به تصویر می کشند.
وقتی که قیمت بازار سهام کاهش یابد، به طوری که قیمت جدید (P1) کمتر از قیمت بر اساس اخبار حفظ شده قبلی (Pmpi) شود، اخبار بدی که قبلاً حفظ شده بودند، اکنون افشای آن ها می‌تواند موجب جبران کاهش قیمت تا سطح قیمت Pmpi شود. بنابرین، در زمان کاهش قیمت t2))، مدیر در واکنش به کاهش قیمت، اخبار بدِ قبلی (اخبار خوب فعلی) را افشا می‌کند و قیمت جدید بازار Pmpi خواهد بود (تابلو الف نمودار۱). وقتی که قیمت افزایش می‌یابد، مدیرانی که اطلاعات حفظ شده قبلی دارند (بعلت ۰Pmpi < P)، اخبار را همچنان حفظ خواهد کرد (بعلتPmpi < P0 < P1) و قیمت نهایی ((P2 در سطح P1، باقی خواهد ماند (تابلو ب نمودار۱).
نمودار۲-ا
تابلو الف
قیمت
P0
P2 Pmpi (قیمت بر اساس اطلاعات محرمانه مدیر)
P1
زمان
t=2 t=1 ۰ t=
مدیر اطلاعات قبلی خود را افشا می‌کند،چون
(Pmgmt>P1
ارزیابی مدیر از ارزش شرکت بر مبنای اطلاعات خود کمتر از قیمت جاری سهام است.(Pmgmt<P0)
محتوای اطلاعاتی اطلاعیه سود و زیان، منجر به کاهش قیمت سهام می شود.
تابلو ب
قیمت
P2 P1
P0
Pmpi (قیمت بر اساس اطلاعات محرمانه مدیر)
زمان
t=2 t=1 t=0
ارزیابی مدیر از ارزش شرکت بر مبنای اطلاعات خود کمتر از قیمت جاری سهام است(Pmpi <P0) .
محتوای اطلاعاتی اطلاعیه سود و زیان، منجر به افزایش قیمت سهام می شود.
مدیر اطلاعات خود را افشا نمی کند،چون
(Pmpi <P1)
نمودار۲‑۱: تغییرات قیمت سهام و افشای اخبار خوب بدون دریافت اطلاعات جدید پس از رویداد عمومی
برای سهولت در ارائه تجزیه و تحلیل ها، اطلاعات مدیر تحت تأثیر رویداد عمومی که باعث ایجاد تغییر در قیمت سهام می شود، قرار نمی گیرد( یعنی Pmpi در نمودار جابجا نمی شود). به هر حال این نکته حائز اهمیت است که حتی اگر انتشار صورت سود و زیان، اطلاعات محرمانه مدیر را تغییر دهد، فرضیه تحقیق بر افشای اخبار افشا نشده قبلی دلالت دارد تا افشای اطلاعات جدید. اطلاعات ایجاد شده از طریق رویداد عمومی نه تنها برای مدیران بلکه برای سرمایه گذاران نیز آشکار است. از آنجا که تغییر قیمت سهام، ارزش مورد انتظار سرمایه گذاران از این اخبار را منعکس می‌کند، افشای متعاقبِ اطلاعات ناشی از رویداد عمومی، تأثیری بر قیمت سهام نخواهد داشت.
