چابکی: چابکی رهبر توانایی در منعطف بودن، پاسخگو بودن، وفق­پذیری و نشان دادن ابتکار در طی زمان­های عدم اطمینان و متغیر است. رهبران چابک حرکت ابدی را از طریق خواندن واقعیت­های جدید یک موقعیت و تغییر سریع توجهات، دیدگاه و رفتارشان که متناسب با محیط متغیر است مدیریت ‌می‌کنند.

جهندگی یا حالت ارتجاعی (بهبود): جهندگی توانایی غلبه بر موقعیت­های منفی یا بهبود سریع در نتیجه تغییر ناپایدار است. رهبران بهبود از گذشتن نسبت به مشکلات پرهیز ‌می‌کنند، خیلی خوب بر بحران­ها غلبه ‌می‌کنند و سطوح بالای انرژی را تحت فشار ثابت حفظ و تقویت ‌می‌کنند. .

دور­اندیشی: دوراندیشی توانایی در ایجاد و حفظ کیفیت بالا در نگرش رو به جلو و پیش ­بینی ظهور فرصت­ها و تهدیدات، از طریق پویش مداوم اکو سیستم کسب­ وکار برای توسعه­ها و تمایلات جدید است. رهبران متمرکز بر آینده بر نتایج بلندمدت و داشتن سطح بالایی از چشم­انداز پیرامونی و حس تیزهوشی متمرکزاند.

تسلط بر نفس: تسلط بر نفس هوشیاری یکپارچگی ذهن، بدن و روان است که هم­افزایی شخصی را پرورش می­دهد و بهینه­ سازی می­ کند. آن مستلزم آگاهی و تسلط بر احساسات، کنترل تفکرات، بازتاب تفکرات، تمرکز همیشگی بر رشد خود و توانمندسازی و توسعه دیگران است.

بومی­سازی: بومی­سازی در اصل توانایی کار کردن به طور مؤثر هم در محیط محلی و هم در محیط جهانی است. آن محلی فکر کردن، جهانی عمل کردن و بالعکس است. آن مستلزم درک و توجه عمیق برای هردو محتوای فوری و گسترده از تصمیمات و فعالیت­ها، توازن تقاضاهای متناقض و رقابتی، و تمرکز همیشگی بر یکپارچگی نیازهای کسب­وکار، اجتماعی و محیطی است.

بینش: بصیرت و بینش توانایی در بهره ­برداری کردن از ظرفیت دانش فطری­مان (از قبیل منابع درونی و دانش ضمنی) به منظور دستیابی به دانش بدون تفسیر منطقی است. بینش مستلزم سطح بالایی از حساسیت طبیعی و توانایی در به حالت تعویق در آوردن قضاوت است.

حضور: حضور قابلیت چند وجهی است که رهبران را به شیفته شدن در توجه به دیگران قادر می­سازد و به طور کامل متمرکز بر لحظات است. حضور مستلزم پرورش توجه، آگاهی و مشاهده متمرکز است.

قدرت خلاقیت: رهبری خلاق توانایی در نگریستن به موقعیت­ها از دیدگاه های متعدد است و از رهیافت­ها و راه ­حل­های منحصر بفرد به مسئله نشأت ‌می‌گیرد. رهبران خلاق یک چشم­انداز نادر و سرزنده دارند، که به درک آن ها از جهان در شیوه ­های جدید و جذاب کمک می­ کند. آن ها خلاقیت و تصویرسازی را تشویق و القاء ‌می‌کنند (O’Brien and Robertson, 2009: 373-6).

کالج سلطنتی پزشکان و جراحان کانادا، چارچوب شایستگی را معرفی کردند که این چارچوب به عنوان مبنایی برای اعتبار، ارزیابی، بازرسی­ها، آموزش، توسعه مداوم استانداردهای حرفه­ای، و برنامه ­های آموزشی به کار گرفته شده است. شش نقش- حرفه­ای، تسهیل­کننده، هماهنگ­کننده، مدیر، حامی بهداشت و محقق- با شایستگی­های مرتبط به منظور فراهم آوردن نقش مرکزی “متخصص پزشکی” ترکیب می­شوند.

هیئت اتحادیه ملی مشاوره در انجمن پزشکان دانمارکی، نیز نوعی مدل رهبری را توسعه دادند که پنج شایستگی اصلی رهبری را در بر می­گرفت: (۱) رهبری شخصی؛ (۲) رهبری در محتوای سیاسی؛ (۳) رهبری کیفیت؛ (۴) رهبری تغییر؛ و (۵) رهبری حرفه­ای­ها. آن همچنین هشت نقش را برای مشاوران به عنوان یک رهبری حرفه­ای (که مشابه نقش­های پزشکان کانادایی بود) برشمرد: (۱) متخصص پزشکی؛ (۲) حرفه­ای؛ (۳) رهبر/ مدیر؛ (۴) تحصیلات دانشگاهی؛ (۵) همکاری؛ (۶) ارتباط؛ (۷) ارتقای سلامت؛ و (۸) مشاور.

چارچوب­های شایستگی همچنین در کانادا و آمریکا توسعه یافته­اند که در همه حرفه­ های بهداشت سلامت به کار گرفته ‌شده‌اند. انجمن رهبران سلامت آمریکایی بریتانیایی چارچوب قابلیت ­های رهبری در حوزه بهداشت برای رهبران ارشد اجرایی را توسعه دادند، و مرکز ملی رهبری مراقبت بهداشتی در آمریکا مدل شایستگی رهبری بهداشت را توسعه دادند. هدف هریک از این چارچوب­ها تعریف رفتارها، مهارت­ های کلیدی، قابلیت­ها و شایستگی­های دانشی/ فنی رهبران شایسته ‌می‌باشد.

در آمریکا، بررسی که توسط مک­کننا (۲۰۰۴) بر روی توسعه شایستگی­های رهبری پزشکان صورت گرفت، نه شایستگی بسیار مهم را برای رهبران پزشک شناسایی کردند که عبارتند از: (۱) مهارت­ های ارتباطی و میان فردی؛ (۲) اخلاق حرفه­ای و مسئولیت اجتماعی؛ (۳) یادگیری پیوسته و بهبود؛ (۴) توانایی در ایجاد ائتلافات و حمایت از تغییر؛ (۵) برتری در حوزه پزشکی؛ (۶) توانایی در انتقال چشم­انداز روشن؛ (۷) تصمیم ­گیری و حل مسئله مبتنی بر سیستم؛ (۸) توانایی در بیان نیازهای ذینفعان متعدد؛ و (۹) فراست مالی و مدیریت منابع.

در استرالیا، بررسی که توسط کالج پادشاهی استرالیایی انجام شد، ارتباطات، مهارت­ های رهبری شخصی، توانایی در بکارگماشتن کارکنان، تفکر استراتژیک و مهارت­ های تحلیلی به عنوان شایستگی­های مهم برای مدیران پزشک شناسایی شد (Clark and Armit, 2010: 119-120).

شایستگی­های رهبری که توسظ مینتزبرگ شناسایی شدند، مهارت­ های هشت­گانه را شامل می­ شود که عبارتند از؛ به دقت نگریستن، رهبری، وضوح تعارض، پردازش اطلاعات، تصمیم ­گیری غیر ساختارمند، تخصیص منابع، کارآفرینی، و درون­گرایی یا درون­نگری (Cuong and Swierczek, 2008: 160).

در بررسی که توسط کونتینو (۲۰۰۴) انجام گرفت شایستگی­های رهبری در حوزه پزشکی تحت چهار عنوان کلی شناسایی شدند که در ذیل به آن ها اشاره می­ شود: (۱) مهارت­ های مدیریت سازمانی: مدیریت زمان و اولویت قائل شدن برای کارها به طور مناسب، مدیریت اطلاعات به منظور فایده رساندن به عملیات واحدها و مدیریت کارکنان، مدیریت منابع انسانی از طریق ارتقاء افراد و درگیر کردن کار تیمی مطابق سیاست­ها و رویه­ ها، مدیریت و انجام تغییر به منظور بهبود عملیات­ها، مدیریت درآمد و هزینه بر طبق بودجه، مدیریت فناوری و تجهیزات در کاهش خطاها، رسیدن به کارایی، و موافقت با اهداف بودجه؛ (۲) مهارت­ های ارتباطی: ارتباط مؤثر اهداف و مقاصد واحدها و اینکه چگونه آن ها با چشم­انداز و مأموریت‌ سازمان متناسب می­شوند، ارتباط برقرار کردن و پشتیبانی از ساختار سازمانی و ارتقاء اعتماد و صداقت از طریق واژه ­ها و فعالیت­ها، ارتباطات و ارتقاء یادگیری مسمتر، ارتباطات و ارتقاء تغییر مؤثر؛ (۳) تحلیل داده/عملیات و مهارت­ های برنامه­ ریزی استراتژیک: به کارگیری داده ­های درونی متناسب به منظور ارزیابی عملیات، جستجوی راه ­حل­ها و فرصت­های کسب و کار جدید هم از درون و هم از بیرون، به کارگیری مهارت­ های تفکر انتقادی مؤثر و استراتژی­ های تصمیم ­گیری، ارزیابی و پیش ­بینی تاثیر تغییر قبل از اجرا و پاسخ مناسب به پیامدهای غیر منتظره، برنامه­ ها و ارزیابی برنامه کسب و کار واحدها؛ (۴) مهارت­ های ایجاد/رویایی: ایجاد فرصت برای کارکنان، ایجاد چشم­انداز برای واحد یا بخش، ایجاد ارزش برای مشتریان، ایجاد کیفیت بواسطه بهبود مستمر، برنامه ­های کاهش خطا، ایجاد ارتباط مؤثر با همکاران و شرکای تجاری (Contino, 2004: 53).